Hoewel Shimizu nu een gevestigd professional is op het gebied van kunst en wetenschap, heeft haar carrière aardig wat bochten gemaakt voordat ze daarop uitkwam. Shimizu was altijd al nieuwsgierig naar natuurfenomenen zoals de variatie in seizoenen of de manier waarop planten reageren op hun omgeving. Op jonge leeftijd werd ze ook nieuwsgierig naar beeldende kunst. Toen ze eenmaal een studie moest kiezen, koos ze toch de wetenschap. Shimizu wilde meer leren over de wetenschappelijke methode, het systematisch bestuderen van de wereld, en besefte zich wel dat je voor wetenschappelijk onderzoek het beste op een universiteit kan zitten – een plek waar je die mogelijkheden hebt.

Creative directing

Ze raakte gefascineerd door de vele onderwerpen die langskwamen tijdens vakken biologie en scheikunde. Ze zag echter een grotere schoonheid in de biologische systemen zelf dan het dagelijkse labwerk. Wetenschappelijk onderzoek vraagt om het doen van gecontroleerde experimenten en het interpreteren van data. Haar passie lag puur in het creatieve, en ze begon te twijfelen aan een toekomst in het onderzoek of het bedrijfsleven, iets waar haar medestudenten makkelijk voor zouden kiezen. Ze keek rond naar alternatieve loopbanen, waardoor ze op creative directing en consultancy stuitte.

Een jong creatief adviesbureau zocht naar een stagiair met een achtergrond in de ecologie, waar Shimizu natuurlijk op reageerde en uiteindelijk haar thesis afrondde. Voor dit bedrijf hielp ze grote bedrijven duurzamer te opereren. Gedurende haar stage hielp ze met projectmanagement en het organiseren van creatieve evenementen, wat goed aansloot bij haar vaardigheden en interesse in zowel het creatieve als het wetenschappelijke. Shimizu bleef werkzaam als creatief directeur en adviseur, maar begon ook met het maken van kunstwerken geïnspireerd door de natuur.

Hobby

Lang dacht Shimizu dat het maken van kunst een hobby zou blijven omdat er naar haar idee geen beroep bestond waarin ze haar beide passies kon combineren. Het duurde echter niet lang voordat ze meer en meer media-aandacht kreeg, werden haar werken tentoongesteld en voor prijzen werden genomineerd. Hiermee vormde ze langzaam een loopbaan voor zichzelf. “Het was een bijzonder pad dat ik nam, maar ik geloof dat je je eigen unieke beroep kan creëren door veel in dat vakgebied te werken, het vakgebied waar je in gelooft.” legt ze uit. Als kunstenaar en onderzoeker opende ze een eerste hybride atelier-labruimte en sloot zich uiteindelijk aan bij het Ars Electronica Futurelab in Linz, Oostenrijk.

De persoonlijke projecten van Shimizu combineren haar fascinatie met de natuurlijke wereld en haar talent voor het vertalen van technische kennis naar kunstwerken. In haar werk ‘Gravitopism’ nam ze het biologische concept van negatieve gravitropie: het verschijnsel dat sommige planten, zoals tulpen, altijd tegen de zwaartekracht in groeien. Shimizu begreep goed dat gravitropie tot stand kwam door een samenspel van plantenhormonen. Deze kennis gebruikte ze om de groei van tulpen te manipuleren. Het resultaat was een reeks tulpen waarvan de stam zich in bochten wringt van 90 tot 360 graden. In haar werk berust kunst op wetenschappelijke kennis en vereist wetenschap een creatief perspectief.

De ruimte in

Vorig jaar werd haar werk zelfs de ruimte in gelanceerd, als onderdeel van een project genaamd Living Light van haar kunstcollectief Beyond Earth. Met behulp van haar team verzamelde Shimizu afbeeldingen van waterorganismen, waarna ze met deze afbeeldingen machines liet nadenken over nieuwe soorten die zich kunnen verplaatsen in ruimtes met zwakke zwaartekracht. De met kunstmatige intelligentie gegenereerde afbeeldingen van nog niet bestaande water-ruimte beestjes inspireerde het ontwerp van een beeldhouwwerk dat in de ruimte vloog en weer terugkeerde op aarde. In de kern van het beeldhouwwerk plaatste het team de Space Art DNA Capsule. In deze capsule werden digitale kunstwerken omgezet van binaire data naar DNA-sequenties en opgeslagen als synthetisch DNA. Dit jaar is de DNA capsule opnieuw gelanceerd in de ruimte als onderdeel van het Moon Gallery-project en zweeft nog steeds in de ruimte aan boord van het International Space Station (ISS).

Bio-inkt

Shimizu werkt in haar baan veel samen met bedrijven, universiteiten, instituten en gemeenten. Ze gebruikt haar achtergrond om hen te helpen met het vormen van creatieve ideeën en oplossingen. In het Ars Electronica Futurelab werkt ze momenteel aan het Bio Ink project met het digitale tekentabletbedrijf Wacom. Ze zijn op zoek naar manieren van kunst maken die de digitale kunst overstijgen door mensen en de natuur samen te laten werken. Met het Bio Ink prototype kunnen kunstenaars en deelnemers van workshops tekenen door middel van een digitale pen, maar met levende inkt. Deze inkt bevat micro-organismen en wordt aangebracht op een speciaal soort agar-medium. Wanneer de micro-organismen groeien vormen ze zo “prachtige en chaotische patronen, en geven ze onverwachte wendingen aan de vormen die getekend zijn.” In de tweede fase van dit onderzoek probeert het team een chemische reactiekamer te bouwen waarin input van de digitale pen wordt omgezet in biochemische data, waardoor kunstenaars aan biologische kunstwerken kunnen werken terwijl ze groeien.

Symbiose

In de toekomst hoopt ze door te werken aan een “creatieve symbiose”. Daarmee bedoelt ze het vinden van creatieve manieren waarop niet alleen mensen maar ook kunstmatige intelligentie en machines kunnen leren van de natuur en levende wezens. Ook zou ze haar huidige werk met organismen, natuur, aarde en de ruimte naar een groter niveau willen tillen. Shimizu zal blijven doorgaan met het ontdekken van nieuwe ideeën of manieren van zich uiten en daarmee een creatieve, interdisciplinaire en duurzame toekomst te bereiken.

Ben je benieuwd naar Shimizu’s werk, dan kan je een overzicht hiervan vinden op haar website https://yokoshimizu.com/ of bezoek dan haar Instagram @yokoshimizuart voor recente updates.